รีวิวหนังสือ : ทำเต็มที่แต่ไม่ซีเรียส

ผมตัดสินใจที่ซื้อหนังสือเล่มนี้เพราะชื่อหนังสือว่า “ทำเต็มที่แต่ไม่ซีเรียส” เมื่ออ่านดูด้านในพบว่าเนื้อหาน่าสนใจมากพอกันกับชื่อหนังสือ ผมจึงขอถือโอกาสนี้มารีวิวให้ทุกท่านได้รับทราบไปพร้อม ๆ กัน

พระไพศาล วิสาโล : พระนักวิชาการ นักคิดนักเขียนในบวรพระพุทธศาสนารุ่นใหม่

พระอธิการไพศาล วิสาโล นามเดิม ไพศาล วงศ์วรวิสิทธิ์ ปัจจุบันเป็นเจ้าอาวาสวัดป่าสุคะโต ซึ่งมีแนวปฏิบัติเจริญสติแบบเคลื่อนไหว แบบหลวงพ่อเทียน จิตสุโภ ส่วนใหญ่ท่านพำนักอยู่ที่วัดป่ามหาวัน อำเภอภูเขียว จังหวัดชัยภูมิ โดยจำพรรษาสลับระหว่างวัดป่าสุคะโต กับวัดป่ามหาวัน

สรุปเนื้อหาของหนังสือ

หนังสือเล่มนี้ เขียนขึ้นมาในลักษณะของการถอดเทป จึงทำให้การอ่านหนังสือเล่มนี้เหมือนได้ฟังคำสอนจากพระไพศาลโดยตรง โดยเนื้อหาในเล่มนี้แบ่งออกเป็นคำสอน 3 ส่วน ได้แก่ คำสอนแก่บุคคล องค์กร และสังคม

อย่างไรก็ตามเนื้อหาส่วนหลังมีความคล้ายคลึงกันกับคำสอนแก่บุคคล ทำให้ผมจึงขอสรุปเนื้อหาในเฉพาะส่วนแรกเท่านั้น

หนังสือเล่มนี้ได้รับการเขียนโดยอ่านแล้วเข้าใจได้โดยง่าย อ่านแล้วสบายใจ โดยเริ่มจากการเล่าเรื่องว่าคนเราทำงานในที่ทำงานแล้วทุกข์ใจ แล้วอะไรคือความสุขของคนเรา

“อะไรคือความสุขของมนุษย์?” คนเรามักใช้ทั้งชีวิตเพื่อไล่ล่าไขว่คว้าหา “ความสุข” แต่พอพูดถึงการทำงานแล้วกลับทำงานด้วยความฝืนใจ มีแต่ความเบื่อหน่ายและทุกข์ทรมานจากงาน

เราต้องนำเอา “งาน” และ “ความสุข” มาผูกเข้าด้วยกัน โดยเราต้องทำ 2 สิ่ง คือ ทำ “กิจ” และ ทำ “จิต”

• “ทำกิจ” หมายถึง การทำภาระงานตามหน้าที่เต็มกำลังความสามารถ
• “ทำจิต” หมายถึง การปล่อยวางจิตใจ ไม่ยึดมั่นยึดถือมั่น คิดว่าการทำงานคือการฝึกจิต โดยไม่จำเป็นต้องไปบวชหรือปฏิบัติธรรมที่วัด แต่ให้ทำการฝึกจิตในที่ทำงาน

เราต้องทำกิจและทำจิตควบคู่กันไป ผลที่จะเกิดตามมาคือ

“ได้ทำประโยชน์ในหน้าที่การงาน และมีความสุขในการทำงาน”